Park Narodowy Madumalai mnie trochę rozczarował, chyba głównie przez to, że jego atrakcje miały strasznie nierówny poziom. Szczególnie zawiodły mnie dwa safari: autobusowe i jeepowe. Coś jak z tym zdjęciem powyżej, niby widać tygrysa, tylko czy to dokładnie tygrysa pragnie zobaczyć turysta? (zdjęcie pochodzi z biura dyrektora parku). Po safari autobusowym to raczej się zbyt wiele nie spodziewaliśmy, bo kto normalny jeżdżąc autobusem po bezdrożach parku liczy na to, że zobaczy jakieś dzikie zwierzęta, raczej nikt zdrowo myślący. Bo jak takim wolnym i głośnym busem zaskoczyć w lesie kogokolwiek. Cóż jak widać władze parku mają inne zdanie… Przez te 45 minut jazdy można za to nabawić się choroby lokomocyjnej i odcisków na “siedzeniu” (ależ nas wytrzęsło, szczęśliwie nie wzięliśmy ze sobą dzieciaków).Są jeszcze prywatne jeepy, ale te dla odmiany nie mają prawa zjechać z asfaltu, czyli szanse na jakąś zdobycz też ma człowiek marne…
Tego jelonka uchwyciliśmy jeszcze przed rozpoczęciem safari, z okien naszego samochodu.
Na wycieczce autobusem udało nam się jedynie zobaczyć dwa ptaki
i jednego langura
Z kolei w czasie wycieczki jeepem natknęliśmy się między innymi:
na słonia
i jelenia sambar.
lengur to taka krzyżówka lemura z kangurem?
Lengur też poprawnie, ale w zasadzie lepiej było by napisać langur. 🙂