W Munnar nam się nie podobało. Nawet bardzo. Za to już dwa kroki za miasteczkiem, gdy tylko odeszliśmy od tłumu, zgiełku i spalin wpadliśmy w zachwyt szczery i trwały. Okoliczne plantacje herbaty są tak malownicze, że brakuje mi słów (co stawia sens pisania bloga pod znakiem zapytania :). Na szczęście Bastek robił zdjęcia.
Ale pięknie! Chyba pójdę sobie zrobić herbatę 🙂