Już dawno to odkryłem, że mam ewidentny problem twórczy. Nie dysponuję dobrym edytorskim okiem. Gdy robię zdjęcia, potem je przeglądam i dokonuję ostatecznej selekcji tego co znajdzie się na blogu, na każdym etapie jest to proces subiektywny. Ostatnio zdałem sobie sprawę, że podświadomie dokonuję w ten sposób pewnej cenzury i to w najgorszym wydaniu – czyli poprzez autocenzurę. Dziś w ramach bicia się w pierś postanowiłem pokazać kilka zdjęć z wycieczki na wzgórze Pavagadh w Gudżaracie. Świątynne wzgórze położone jest tu przy archeologicznym parku Champaner.
Hej Bastek, dawno nie wtykałem nosą w Twojego Bloga 🙂 Te niecenzurowane zdjęcia przypomniały mi moje wrażenia i zdjęcia z roku 2005, kiedy to powróciłem do Indii po 24 latach i konfrontowałem rzeczywistość ze wspomnieniami. Też kręciliśmy się wtedy z kolegą trochę po miejscach rzadziej odwiedzanych. Pozdrowienia, j.