Do Polski wybraliśmy się w celu absolutnie nieturystycznym.
Była to doskonała okazja, żeby Michatek opanował trudne słowa babcia i dziadek (w praktyce babcia jeszcze wychodziła, ale dziadek został do dziś Mi – od Miśka).
Trochę zwiedzaliśmy, ale raczej symbolicznie.
Przede wszystkim Michatek pławił się w szczęściu w związku z obecnością dzieci.Mia i Ala w Warszawie:
Ania, Staś, Jaś i Marynia:
Z Olą na drzewie:
W wolnych chwilach oddawał się swoim ulubionym zajęciom – gotowaniu:
I jedzeniu:
Obchodziliśmy też prawdziwą rodzinną Wielkanoc(specjalnie dla nas zorganizowaną jeszcze w marcu)
Tylko bez tradycyjnej wizyty w Lizakach, bo na to było jeszcze za zimno. Ale spacer był.
No i przede wszystkim nie mogliśmy się oderwać od najmłodszego członka rodziny – Franka.
Z babcią:
Próbna kąpiel w wiaderku:
Oprócz tego chociaż na chwilę próbowaliśmy spotkać się ze wszystkimi, nie zawsze jednak się udało. Więc nalegamy na przyjazd do nas!
z innej beczki to zapomnieliście napisać, że wuwu babas został najprawdziwszym na świecie doktorem!!! w końcu się ożenił z dziewczyną gdzie dużo doktorów.
gratulujemy jeszcze raz! 🙂